Θα ομιλήσωμε σήμερα δι' ένα καίριο θέμα της πνευματικής ζωής, εις το οποίον μας εισάγει και το Τριώδιον ολόκληρο, ιδιαιτέρως όμως η αρχομένη αυτή περίοδο το θέμα της προσευχής. Άραγε, ξεύρομε τι είναι η προσευχή και ξεύρομε να προσευχώμαστε; Από μικρά

Στο σπίτι μας παραπάνω – διηγήθηκε ο Όσιος Εφραίμ Κατουνακιώτης – καθόταν ένας καλόγηρος και, κρίσις Θεού, ήτανε δαιμονισμένος. Οι γέροι δεν μπορούσαν να έρχονται κάτω στο σπίτι μας, να μεταλάβουν, και πήγαινα εγώ στο σπίτι τους απάνω, που είναι

Η Χαναναία ήταν μια γυναίκα που είχε ένα παιδί δαιμονισμένο. Με αφορμή αυτό το γεγονός, πλησίασε μια μέρα τον Χριστό και Του λέει: - Κύριε, ελέησόν με. Δεν είπε: «Κύριε ελέησον, το παιδί μου», αλλά «ελέησόν με», παραδεχόμενη έτσι έμμεσα ότι αυτή

Αδελφοί και πατέρες, σας καλώ και πάλι να σκεφτούμε τον καθολικό μας σκοπό, που είναι η συνεχής μετάνοια. Εάν αναλογισθούμε την πρώτη κατασκευή του ανθρώπου κατά τη δημιουργία, την ανάπλασή μας από το Θεό Λόγο, το ύψιστο τέρμα των θείων

Δεν υπάρχει τίποτε που να είναι πιο σίγουρο στη ζωή μας από το ότι κάποια στιγμή θα πεθάνουμε. Δεν κρατάμε τίποτε πιο σταθερά στα χεριά μας όσο τον θάνατό μας. Για τίποτε άλλο δεν είμαστε τόσο βέβαιοι, όσο για το ότι

Ὅταν ὁ παπα-Χαράλαμπος ἀποφάσισε νά μονάση, τό καθημερινό πρόγραμμα τῆς συνοδείας διαμορφώθηκε καθώς ἤδη προαναφέραμε. Ὅμως ὁ ἴδιος ἦταν ἤδη σκληραγωγημένος καί ἐξασκημένος ἀπό τόν κόσμον. Γιά τόν λόγον αὐτόν, ὅταν ἐγκαταβίωσε ὡς δόκιμος, ἐνῶ συνειδητοποίησεν ὅτι βρίσκεται μέ ἁγίους

Οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι, ποὺ ἔρχονται νὰ ἐξομολογηθοῦν, δὲν ξεύρουν νὰ ἐξομολογοῦνται. Οὐδεὶς ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἔρχεται, καὶ μάλιστα ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ἔχουν χριστιανικὴ ζωὴ καὶ εἶναι χρόνια ἐξομολογούμενοι, γιὰ ἐξομολόγησι.  Αὐτοὶ ἔρχονται ἁπλῶς γιὰ μιὰ ἀνακούφισι ἢ γιὰ νὰ ἐπιτύχουν

Να, εγώ επειδή από μικρός πήγαινα στο Εκκλησάκι της Αγίας Βαρβάρας, εκεί στην Κόνιτσα, έχω σε μεγάλη ευλάβεια την Αγία Βαρβάρα. Η Αγία με βοήθησε και στον στρατό, όταν με πήραν στους ασυρματιστές, ενώ ήμουν αγράμματος? με βοήθησε ύστερα και στο

Φρέαρ του Ιακώβ ονομάζεται το πηγάδι στη Σαμάρια όπου ο Χριστός κουρασμένος κάθισε και ζήτησε να πιει νερό από μία γυναίκα η οποία γέμιζε τη στάμνα της. Η αμαρτωλή αυτή γυναίκα μετανόησε και ένιωσε την ανάγκη να ξεδιξάψει από το

Και γι’ αυτό πρώτα απ’ όλα χρειάζεται το «γνώθι σαυτόν». Δηλαδή να γνωρίσεις τον εαυτό σου, ποιος είσαι. Ποιός είσαι στ’ αλήθεια, όχι ποιός νομίζεις εσύ ότι είσαι. Με τη γνώση αυτή γίνεσαι ο σοφότερος των ανθρώπων. Με τέτοια επίγνωση